Karmienie c.d.

   W sprawie karmienia u nas wzloty i... upadki. Ale staram się nie odpuszczać z optymizmem, a zwłaszcza spokojem. Tak jak ostatnio pisałam, piątek zachwycił nas dwoma udanymi próbami przystawienia, w sobotę była jedna, od rana. Byłam pewna, że to znak, że coś się przełamało i teraz pójdzie już gładko, szybko przestawi się na pierś. Niestety, od tego czasu Ignaś już więcej nie ssał, pomimo regularnego przystawiania go. Kompletnie nie wiem dlaczego tak się dzieje. Dziwi mnie, że od kilku dni trudniej mu też załapać smoczek do buzi, choć nie było z tym już żadnego problemu. Nie panikuję i nie spinam się, wiem, że to niczego dobrego nie przysporzy. Może ma słabsze dni a to chwilowy kryzys.

   Ignacy dostaje teraz mleko ze skoczka Medela Calma. Spodziewałam się, że korzystanie z niego i nauka zajmie nam kolejne trochę czasu, a tu, ku naszemu zaskoczeniu, Mały ciągnął od razu dobrze. Faktycznie, ze smoczka nie leci dopóki on nie zassie. Miałam wrażenie, że naprawdę pomogło mu to "ogarnąć cyca", ale to załamanie od soboty kompletnie mnie zagięło i nic już z tego nie rozumiem.

   Bardzo mnie dziwi ten nagły regres, nie mam pojęcia dlaczego tak się dzieje... Czy to może być ten skok rozwojowy, który w jego przypadku tak dziwnie zadziałał?

   Zamierzam dalej próbować i przystawiać go te kilka razy dziennie, mam nadzieję, że lada dzień wszystko wróci do poprzedniego stanu. Ignaś ważył dwa dni temu już 3,25 kg, więc już za moment powinien nastąpić wyraźny postęp.

Aktualizacja: Pociągnął! Dwadzieścia pięć minut z lewej! :D

   PS. Obraz, o który ostatnio pytała keepthemoments, jest autorstwa mojego taty, absolwenta wydziału malarstwa na łódzkiej ASP. To on wisi nad łóżeczkiem Ignasia;)