Cztery miesiące

   ... to nie byle co! Ignacy, jak powiedział neurolog, nie posiada już znamion wcześniactwa:) Jego rozwój jest na etapie prawdziwie czteromiesięcznego niemowlaka. W czwartym miesiącu jego życia dostrzegamy wyraźne kumanie:) Wymaga teraz o wiele więcej uwagi, ale bardzo nas cieszy, że wchodzi z nami w interakcję. 

   Ignacy kończąc czwarty miesiąc, powinien mieć dopiero dwa i pół miesiąca. Waga naszego Maluszka wynosi ok. 6 kg, a wzrost ok. 63 cm. Już od jakiegoś czasu zaczął nosić ubranka w rozmiarze 68, ale dalej pasują na niego jeszcze te 62.

   Księciunio jada mniej więcej co 2,5 - 3 godziny, za każdym razem zaczyna posiłek od opróżnienia piersi. Kiedy staje się nerwowy, zaczyna się szarpać i płakać, a z piersi nic już nie leci, dostaje jeszcze MM i wypija ok. 120 ml. Ciężko mi powiedzieć ile w sumie jada na jeden posiłek. Mleko dostaje bez zmian HiPP Bio Combiotik.

   Weszliśmy na kolejny poziom przestawiania na pierś, od ok. dwóch tygodni wróciliśmy do kangurowania. Staram się żeby kontakt fizyczny był naszym stałym rytuałem, częściej noszę go w chuście, dużo się przytulany. Mam wielką nadzieję, że jeszcze coś wykrzeszę z tego karmienia. Głównym problemem jest teraz mała ilość pokarmu. Choć słyszałam już setki, jak nie tysiące razy, że matka ma tyle pokarmu ile potrzeba, to raczej za pewniak bym tego nie brała. Ja od porodu robię co mogę żeby pobudzić laktację a jest jak jest. Ale nie poddaję się! Jak się okazało nie wszystko stracone! 

   W kwestii pieluszek również nic się nie zmieniło. Używamy wielorazówek w rozmiarze S, nie stosujemy przy tym kremów na odparzenia.
   Nie ominęło nas przeziębienie. Tak - nas - bo mnie również. Śmiem twierdzić, że to ja byłam zarażającą. Ja przeszłam zapalenie gardła a Ignaś niemożliwy katar. Ratowaliśmy się na różne sposoby, ale jak się domyślacie, ani dla niemowlaka ani dla karmiącej, nie ma jakiś fantastycznych leków i eliksirów...

   Ignaś ma już za sobą ze dwa (tak mi się wydaje) skoki rozwojowe które za każdym razem przyniosły nowe umiejętności. Od jakiegoś czasu regularnie się uśmiecha, zwłaszcza nad ranem jest bardzo wesoły kiedy się budzi. Często chichoty towarzyszą zmianie pieluszki, próbom siadania albo kiedy go masujemy i bawimy się z nim. Synek bardzo nam się rozgadał, gaworzy jak nakręcony! Gagi, gugi, gogogi oraz inne gruchanie umila nam prawie całe dnia:) Nadzwyczaj rozczula mnie kiedy zaczyna na to guganie odpowiadać. Takie rozmowy trwają zwykle kilka minut, aż się znudzi, ale to fantastyczne! ;)  Księciunio powoli i cierpliwie rozwija umiejętności wywijawcze, czyli rączki poszły w ruch. Można go przyłapać nie tylko na piąstkach w buzi, ale i moim palcu, pieluszce (tetra) czy zabawce wciąganej do małej paszczy.
   Jednym zdaniem: mamy ubaw po pachy! ;)