Leżaczek

   Coraz większe zainteresowanie Ignasia, światem skłoniło nas do zakupu leżaczka. Dzięki niemu Ignaśko jest z nami tam gdzie chcemy, w pokoju dziennym, w sypialni, kuchni. Nie od razu byłam przekonana o konieczności kupowania tego sprzętu, wydawało mi się, że to kolejny gadżet który zagraca mieszkanie. Ale jednak, dałam się przekonać i nie żałuję.

   Szukałam sprzętu który będzie wygodny, ładny i nie kosztował majątku. Otrzymaliśmy bon do Smyka w prezencie od dziadków, więc właśnie tam poszliśmy po zakup. Na stronie internetowej sklepu jest duży wybór, ale w praktyce, w sklepie stacjonarny (Manufaktura w Łodzi) było ledwo kilka sztuk. 

   Pojęcie "ładny" oznaczało dla nas, że powinien mieć spokojną kolorystykę w naturalnych odcieniach, odpadały wszystkie szaleńczo-kolorowe siedziska. Nie chcieliśmy miliona funkcji, najlepiej, żeby był jak najprostszy bez śpiewów, wibracji itp.

   Możliwości magazynowe sklepu rozwiązały nasze dylematy. Nie było z czego wybierać, w tej konwencji , jedyne oczekiwania które spełniały sklepowe modele dotyczyły wyglądu (może wygody). Wybraliśmy więc Kaczuszkę;) Mam nadzieję, że Ignaś nie będzie miał nam tego za złe... ;)

   Jeżeli chodzi o wygodę nie jest źle, jedyna moja uwaga, że mógłby się jakoś lepiej składać kiedy nie jest używany. Poza tym jest lekki, ma trzy stopnie regulacji oparcia, ma bardzo miękkie pokrycie, wygodnie dopasowane pasy. Funkcje które posiada to wibracje, melodyjki, możliwość kołysania (stelaż jest płozami), posiada pałąk z grzechotkami i wkładkę dla bardzo małych dzieci (przypominającą maskotkę kaczuszki). 

   Księciunio jak na razie ma obojętny stosunek do leżaczka, co widać na załączonych zdjęciach;) Nam się podoba.