Huśtawka

   Odpoczywam. Po studiach, od internetu, od biurka, od obowiązków też się staram, czyli jak to z małym dzieckiem na pokładzie. Ale nawet całkiem mi to nieźle idzie ;) Nadrabiam wszelkie zaległości, a w sumie lista zebrała się spora... Wiele spraw jest związanych z organizacją domu, Ignasiowych spraw, a czasem uzupełniania magazynu. Ach, tak, wydatków nie brakuje, ale ja dalej z tym minimalizmem.

   Od szaleństwa jest to dalekie, raczej wiąże się ze wspomnieniami z dzieciństwa. W progu drzwi do kuchni, trzeszczała srogo, drewniana huśtawka. Taka zwykła, byle jaka. Sznurek kilka razy wiązany, naprawiany, sztukowany. Potem wisiała w ogrodzie, na wiśni, to nawet przyjemniejsze miejsce. Liście drzewa osłaniały przed słońcem i więcej miejsca żeby się dobrze rozhuśtać. Taki banał z tą zabawką, że skusiłam się na zakup dla Ignasia. Sprawa nie była prosta, bo w pierwszym lepszym zabawkowym czy ogrodniczym są dwa rodzaje huśtawek: z plastikowym siedziskiem kubełkowym albo taka ze zjeżdżalnią i piaskownicą razem. Dobra - zamówię przez internet. Więc, teraz i Księciunio bez opamiętania rechocze w tym drewniaku na sznurkach...

   Uwiodła mnie w tej huśtawce radość którą daje Ignaśkowi, w tak prosty sposób. Cieszy mnie, że to jest coś do ruszania się i uczy go jak wiele frajdy daje właśnie ruch. Po drugie podoba mi się jej prostota wykonania, myślę, że w zasadzie gdyby tak pokombinować można by samodzielnie ją wykonać. No, i jest drewniana, a ja ponad wszytko uwielbiam ten materiał! Za każdym razem kiedy coś kupuję, wybieram właśnie drewno o ile tylko jest to możliwe. Klocki, zabawki, pojemniki, meble... ba, nawet lampę ostatnio kupiliśmy z drewna (ale to nie dla Ignasia)! ;)

   No, sami powiedzcie, czy ta pozytywka byłaby ładniejsza z plastiku? ;)