Karmienie - ósmy tydzień walki

   Kolejne dni mlecznej batalii mijają. Ignaś który wagą przekroczył 3,5 kg jada już regularnie porcje po 90 ml. Od prawie dwóch tygodni udaje mu się przyssać do piersi dwa razy na dobę, średnio po 10-15 minut z każdej piersi. Próby podejmujemy mniej więcej godzinę - dwie po posiłku, wtedy nie jest tak bardzo nerwowy i łatwiej idzie. Najczęściej przystawiam go w pozycji krzyżowej lub na leżąco, co faktycznie jest bardzo wygodne;) 

   Od prawie tygodnia używam laktatora Medeli Lactiny Plus, spodziewałam się, że pomoże mi rozkręcić laktację i w ciągu kilku dni zauważę dużą zmianę. I co? Zmiana jest, ale słowo "duża" to przesada. Odciągam ok. 20-25 ml, czyli wróciłam do pojemności od której zaczynałam, a która w ostatnim czasie zmniejszyła się do 12-15 ml. Być może w kolejnym tygodniu podniesie się jeszcze o te 10-15 ml.

   Ignaś poza moją skromną ilością mleka przyjętego z piersi i odciągniętego, dalej dostaje mleko początkowe Nan Pro 1. Co drugi dzień dodajemy do niego wzmacniacz pokarmu i kwas foliowy, a codziennie dostaje witaminę D i żelazo. Nadal jest karmiony wyłącznie smoczkiem Medela Calma, ale w dalszym ciągu ma problemy ze złapaniem smoczka, czasami zajmuje to nawet 5-10 minut.

   Niestety, od weekendu Mały jest bardzo niespokojny, w sobotę budził się w nocy i nad ranem, płakał i jęczał. Już w niedzielę było tak przez cały dzień, dzisiaj jest niewiele lepiej. Początkowo zrzucałam winę na kolki, trochę też wymiotuje, ale żaden ze znanych mi sposobów nie pomaga. Ani masaż, termoforek, Espumisan, układanie na brzuszku. (Herbatkę koperkową odstawiłam bo nie chciał jej pić i wymiotował.) Później zaczęłam się zastanawiać czy nie reaguje tak na moje mleko, a może na jakieś leki? Czasami pomaga kiedy dostanie dodatkową porcję mleka. Ale nawet smoczek pomaga tylko na chwilkę, tak samo noszenie. Tym samym, Ignasiek, przesypia coraz mniej czasu w ciągu dnia. Nie wiem, co stoi za tym marudnym humorem, ale być może to chwilowy kryzys który niebawem sam minie.